Предыдущая страница реферата | 1  2  3  4  5 | Следующая страница реферата

У першыя ж гады Савецкай улады ў многіх гарадах Беларусі ствараюцца дзяржаў-ныя вышэйшыя і сярэднія навучальныя ўстановы, музеі, драматычныя тэатры, музыч-ныя школы і тэхнікумы. У 1918 г. у Віцебску і Гомелі, а ў 1919 г. у Мінску адкрываюц-ца народныя кансерваторыі. Педагогі і навучэнцы музычных навучальных устаноў пра-водзяць вялікую работу па прапагандзе музычнага мастацтва, арганізоўваюць канцэр-ты, вечары камернай і сімфанічнай музыкі.

Узнікаюць самадзейныя і прафесіянальныя харавыя і танцавальныя калектывы. Вя-лікую вядомасць у рабочых клубах і воінскіх падраздзяленнях атрымалі хор пад кіраў-ніцтвам У.Тэраўскага і Дзяржаўны хор пад кіраўніцтвам В.Яфімава. Поспехам у 20-я гады карысталіся драматычныя і музычныя спектаклі Першага Беларускага дзяржаўна-га тэатра (цяпер – Беларускі дзяржаўны тэатр імя Янкі Купалы). Былі ажыццёўлены пастаноўкі спектакляў “На Купалле” М.Чарота, “Машэка” і “Кастусь Каліноўскі” Е Мі-ровіча, оперы “Русалка” А.Даргамыжскага і інш.

Значнае ажыўленне ў музычнае жыццё беларускай сталіцы ўнёс Мінскі музычны тэх-нікум, адкрыты ў 1924 г. Оперны і камерны класы, а таксама студэнцкі сімфанічны аркестр тэхнікума праводзілі вялікую музычна-асветную і канцэртную работу. Оперны клас тэхнікума паставіў некалькі оперных спектакляў.

У 30-я гады, гады ўздыму Беларусі, адбываецца далейшае развіццё нацыянальнай му-зычнай культуры.

У 1930 г. у Мінску ствараюцца Дзяржаўны народны аркестр БССР і на аснове опер-нага класа музычнага тэхнікума – Дзяржаўная студыя оперы і балета. У 1933 г. быў створаны Беларускі дзяржаўны тэатр оперы і балета. Адкрыццё тэатра з’явілася знамя-нальнай падзеяй у музычным жыцці нашай рэспублікі, каштоўным укладам у культур-нае будаўніцтва.

Оперная трупа тэатра, у склад якой увайшлі многія выхаванцы студыі, за кароткі тэр-мін развучыла рад оперных і балетных твораў рускіх, зарубежных і савецкіх кампазіта-раў. На сцэне тэатра былі пастаўлены оперы «Князь Игорь» А.Барадзіна, «Евгений Оне-гин» П.Чайкоўскага, «Царская невеста» М.Рымскага-Корсакава, «Риголетто» Д.Вердзі, «Кармен» Ж.Бізэ, «Севильский цирюльник» Д.Расіні, «Тихий Дон» І.Дзяржынскага, «Лебединое озеро» П.Чайкоўскага, «Бахчисарайский фонтан» Б.Асаф'ева.

Дзейнасць тэатра оперы і балета ўзняла музычную культуру беларускага народа на новы, больш высокі ўзровень, далучыла сотні тысяч слухачоў да класічнай і савецкай музыкі, стымулявала творчую работу беларускіх кампазітараў над стварэннем нацыянальнага рэпертуару.

У 1932 г. адкрываецца Беларуская дзяржаўная кансерваторыя,якая стала кузняй кад-

раў кампазітараў, спевакоў, артыстаў сімфанічнага і народнага аркестраў. У кансерва-торыі ў 30-я гады вучыліся вядомыя кампазітары А.Багатыроў, У.Алоўнікаў, В.Яфімаў, Д.Лукас, П.Падкавыраў і інш.

У 1937 г. у Мінску адкрываецца Беларуская дзяржаўная філармонія. Яе праца са-дзейнічала росквіту музычнага жыцця рэспублікі, стварэнню спрыяльных умоў для росту нацыянальных выканаўчых сіл.

Яркім паказчыкам культурнага будаўніцтва ў нашай рэспубліцы з’явілася стварэн-не нацыянальнай кампазітарскай школы. Зараджэнне беларускай прафесіянальнай му-зыкі адносіцца да 20-х гадоў. У сваім развіцці прафесіянальная музыка абапіралася на традыцыі беларускай народнай музычнай творчасці, на дасягненні рускай класічнай му-зыкі, на вопыт і поспехі іншых кампазітараў. Ад прасцейшых апрацовак нацыянальных мелодый песень і танцаў беларускія кампазітары прыйшлі да стварэння сімфоній, опер і балетаў.

Першымі беларускімі савецкімі кампазітарамі былі М.Чуркін, М.Аладаў, Я.Цікоцкі, А.Туранкоў, Р.Пукст.

Ужо для першага перыяду развіцця беларускай прафесіянальнай музыкі характэрна імкненне ахапіць розныя жанры музычнай творчасці. Сярод музычных твораў 20-х га-доў сустракаем масавую песню, апрацоўкі беларускіх народных мелодый, рамансы, ка-мерна-інструментальныя, сімфанічныя творы і нават оперы. У 1925 г. М.Чуркін стварыў Сімфаньету “Беларускія малюнкі” – твор для сімфанічнага аркестра, а яшчэ раней, у 1922 г., - оперу “Вызваленне працы”. У 1927 г. М.Аладаў напісаў оперу “Тарас на Парнасе”. Да таго ж часу адносіцца стварэнне Першай сімфоніі Я.Цікоцкім, рамансаў, масавых песень, апрацовак народных мелодый А.Туранковым, М.Аладавым, Н.Сакалоўскім, У.Тэраўскім, І.Любанам.

У 30-я гады адзначаецца далейшае развіццё прафесіянальнай музычнай творчасці. Гэтаму ў многім садзейнічала стварэнне ў Мінску ў 1932 г. беларускага аддзялення Саюза савецкіх кампазітараў.

Значны ўклад ў беларускую прафесіянальную музыку ўнёс ў гэтыя гады кампазітар В.Залатароў, вучань М.Балакірава, М.Рымскага-Корсакава. З 1932 па 1941 г. ён кіраваў класам кампазіцыі ў Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі і падрыхтаваў за гэты час цэлую плеяду маладых таленавітых кампазітараў.

У 30-я гады назіраецца ўзбагачэнне жанраў беларускай музыкі. Кампазітары звяртаюцца да стварэня опер і балетаў на нацыянальныя сюжэты, пішуць сімфоніі, кантаты, песні на актуальныя тэмы. К канцу 30-х гадоў былі створаны і пастаўлены на сцэне Беларускага дзяржаўнага тэатра оперы і балета оперы “Міхась Падгорны” Я.Цікоцкага, “У пушчах Палесся” А.Багатырова, “Кветка шчасця” А.Туранкова, балет ”Салавей” М.Крошнера.

У даваенныя гады ўзнікла многа масавых песень аб Радзіме, аб калгасным жыцці, Чырвонай арміі: “Бывайце здаровы” І.Любана, “Вечарынка ў калгасе” С.Палонскага.

У перадваенныя гады актывізавалася навуковая, фалькларыстычная дзейнасць беларускіх музыказнаўцаў – прапагандыстаў нацыянальнай музыкі.

К пачатку 40-х гадоў музычная культура беларускага народа дасягнула высокага ўзроўню.

Музычнае мастацтва Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

Беларускі народ адным з першых уступіў у барацьбу з фашысцкімі захопнікамі. Дзейнасць драматычных і оперных тэатраў, філармоніі, музычных навучальных устаноў часова перапынілася. У гэты час у творчасці беларускіх кампазітараў на ўвесь голас прагучала патрыятычная тэма, тэма Радзімы, гераічнай барацьбы савецкага народа з фашыстамі.

Асаблівае месца ў іх творах заняла тэма партызанскага руху Беларусі, які стаў грознай сілай у тыле ворага. Сярод твораў, прысвечаных гэтай тэме, вызначаюцца опера “Алеся” Я.Цікоцкага, кантата “Беларускім партызанам” А.Багатырова, сімфанічная паэма “З дзённіка партызана” і сімфонія-балада “У суровыя дні” М.Аладава, песні і рамансы А.Багатырова, М.Аладава, Я.Цікоцкага, Р.Пукста, С.Палонскага,І.Любана. Усе гэтыя творы заклікалі да барацьбы з фашысцкімі захопнікамі, выхоўвалі ў людзей мужнасць,усялялі веру ў перамогу.

У гады вайны велізарную канцэртна-выканаўчую работу ў прыфрантавых раёнах і ў тыле праводзілі артысты Беларускага дзяржаўнага тэатра оперы і балета. Сіламі беларускіх артыстаў у Маскве ў 1942 г. былі пастаўлены ўрыўкі з нацыянальных беларускіх опер. У гады вайны многа беларускіх артыстаў працавала ў Дзяржаўным тэатры оперы і балета ў г. Горкім. Плённую канцэртную работу ў гады вайны праводзіў і Беларускі ансамбль песні і танца, кіруемы Р.Шырмай.

Нягледзячы на цяжкія выпрабаванні ваеных гадоў, дзеячы мастацтва Беларусі працягвалі будаваць нацыянальную музычную культуру.

Музычнае мастацтва Беларусі ў пасляваенны перыяд (1945 – 1968).

К канцу ліпеня 1944 г. Беларусь была поўнасцю вызвалена ад нямецкіх акупантаў.

Вельмі хутка ў рэспубліцы было адноўлена музычна-канцэртнае і тэатральнае жыццё, дзейнасць музычных навучальных устаноў. У разбураныя гарады вярнуліся пісьменнікі, кампазітары, артысты драматычных і оперных тэатраў, музыканты. У вельмі кароткі тэрмін у рэспубліцы было адноўлена гаспадарча-эканамічнае жыццё. Ужо ў снежні 1944 г. Беларускім дзяржаўным тэатрам оперы і балета была пастаўлена опера “Алеся” Я.Цікоцкага.

Рекомендуем скачать другие рефераты по теме: отчет по производственной практике, пример дипломной работы, диплом образец.



Предыдущая страница реферата | 1  2  3  4  5 | Следующая страница реферата

Поделитесь этой записью или добавьте в закладки